سیبزمینی گیاه، یا بهتر است بگوییم ساقهی گیاهی است که در بین افراد مختلف محبوب است. سیبزمینی نشاستهی زیادی دارد و به صورت پخته یا سرخ شده مصرف میشود. بعضی از افراد سیبزمینیهای کوچک را با پوست پخته و سرخ میکنند، اما اغلب مردم پوست سیبزمینی را جدا کرده دور میریزند.
شاید باور نکنید اما پوست سیبزمینی میتواند تبدیل به یک ظرف چیپس خوشمزه شود. چیپسهای ترد و منسجم که همراه با سس پنیر، به یکی از خوشمزهترین تنقلات دنیا تبدیل میشوند. امروز قصد داریم شما را با خواص پوست سیبزمینی آشنا کنیم اما بهتر است قبل از آن با تاریخچهی سیبزمینی و اعتقادات قدیمیای که دربارهی آن وجود داشته است، آشنا شویم.
تاریخچهی سیبزمینی و اعتقادات عجیب
اولین سیبزمینیها ۷هزار سال پیش در پرو کشت میشدند اما مصرف عمومی نداشتند. در سال ۱۵۷۰ افرادی که از اسپانیا برای فتح آمریکای جنوبی رفته بودند این گیاه را به اسپانیا آوردند و کشت آن به سرعت در تمام اروپا رواج پیدا کرد.
در دوران پادشاهی قاجار، شخصی به نام جان ملکم، اولین سیبزمینیها را به ایران آورد و کشت آن را در روستای پشند البرز شروع کرد. به همین دلیل به آن سیبزمینی پشندی هم میگویند.
جادوگران قدیمی معتقد بودند دور ریختن پوست سیبزمینی برکت را از زمین کشاورزی میبرد.
کشاورزان قدیمی اعتقادات عجیبی دربارهی سیبزمینی داشتند. مثلا معتقد بودند نباید سیبزمینی را در روز جمعه کاشت. آنها معتقد بودند اگر در این روز زمین شکافته شود، خون مسیح ریخته میشود و بیبرکتی میآورد. همچنین معتقد بودند بذرهای کاشته شده در روز جمعه بهتر رشد میکنند.
یک اعتقاد قدیمی دیگر دربارهی پوستهای سیبزمینی وجود دارد. قدیمیها و مخصوصا جادوگران، که در جوامع قدیمی معمولا نقش رهبری اعتقادی مردم را به عهده داشتند، عقیده داشتند پوستهای سیبزمینی خواص جادویی فراوانی دارد. اگر پس از جدا کردن دور ریخته شود محصول بعدی به خوبی رشد نمیکند و میزان برداشت کاهش مییابد.
خواص سیبزمینی و پوست آن
سیبزمینی حاوی پروتئین، کربوهیدرات، سدیم، ویتامین C، ویتامین B6، پتاسیم و منگنز است. کالری بالایی دارد و هیچ گونه چربیای در ترکیبات خود ندارد. این مواد همانطور که در سیبزمینی وجود دارند، در پوست آن هم یافت میشوند.
پس این بار که تصمیم داشتید پوستهای سیبزمینی را دور بریزید یک بار لیست مواد موجود در آن را مرور کنید و بعد از آن تصمیم بگیرید.
سرنوشت پوستهای سیبزمینی
پوست سیبزمینی در بهترین حالت دو سرنوشت خواهد داشت. سرنوشت اول که تقریبا شامل حال همهی آنها میشود سطل زباله است. پوستهای سیبزمینی جدا شده و در چند دقیقه روانهی سطل زباله میشوند.
سرنوشت دوم تبدیل شدن به کمپوست است. عدهی کمی از افراد وجود دارند که پوست سیبزمینی و دیگر سبزیجات را به کمپوست تبدیل کرده و برای گیاهان استفاده میکنند.
اما امروز قرار است با هم سرنوشت سومی برای پوستهای سیبزمینی رقم بزنیم. روش خلق راه سوم خیلی ساده است، آنها را تفت دهید!
۳ دلیل منطقی برای اینکه پوست سیبزمینی را تفت دهیم
پوست سیبزمینی به اندازهی خود سیبزمینی خوشمزه است و حتی خواص پوستش از خود آن بیشتر است. حتی اگر پوستها را خیلی نازک جدا کنید باز هم خوشطعم هستند.
وقتی آنها را سرخ کنید، طعمی به مراتب بهتر از سیبزمینی سرخ شده دارند. باور کنید این موضوع واقعی است و اگر یک بار آن را امتحان کنید به همین نتیجه خواهید رسید. ما سه دلیل منطقی داریم که به شما ثابت میکند نباید در سرخ کردن پوست سیبزمینی لحظهای شک کنید.
۱. خوشمزه هستند!
خیلی ساده است، پوست سیبزمینی آنقدر خوشطعم است که با دور ریختن آن خیانت بزرگی به ذائقهتان میکنید. به آنها کمی روغن زیتون و نمک بزنید و چند دقیقه در فر قرار دهید. به همین سادگی یک ظرف چیپس خیلی خوشمزه دارید.
۲. تولید زبالهی کمتر
وقتی میتوان از خوردن یک مادهی غذایی لذت برد چرا باید آن را تبدیل به زباله یا کمپوست کنید؟ از همین امروز پوستهای سیبزمینی را به جای سطل زباله یا سطل کمپوست، در فر یا تابه قرار دهید. این یک زبالهی خوشمزه است که اشتباهی نام زباله بر آن گذاشته شده است.
۳. میان وعدهای با هدف نجات سیبزمینی
همهی ما تجربهی ناخنک زدن به سیبزمینی سرخ کردهی شام را داریم. مخصوصا اگر شام قیمه داشته باشیم نمیتوانیم به راحتی از یک ظرف سیبزمینی خلالی سرخ شده و طلایی رنگ بگذریم.
برای اینکه سیبزمینیهای اصلی غذا در امان باشند اما شما یا افراد خانواده هم به چیزی که دوست دارید برسید، پوستهای سیبزمینی را سرخ کنید و مثل چیپس بخورید.
پوستهای سیبزمینی سرخ شده سبک هستند و جلوی اشتها را نمیگیرند. پس با خیال راحت این خوراکی خوشمزه را تهیه کنید و در اختیار افراد خانواده قرار دهید.
چطور پوست سیبزمینی را تفت دهیم؟
در این قسمت با هم با روشهای تفت دادن پوست سیبزمینی آشنا میشویم. برای تفت دادن پوست سیبزمینی دو نکتهی مهم وجود دارد که باید به آنها توجه کرد:
- پوست را بلافاصله بعد از جدا کردن تفت دهید. پوست سیبزمینی سریع صورتی میشود و ممکن است طعم خوبی که دارد را از دست بدهد. اگر هم مدت طولانیتری نگهداری شوند قهوهای و نرم شده، دیگر قابل استفاده نیستند.
- هرگز از قسمتهای سبز پوست سیبزمینی استفاده نکنید. ممکن است این بخشها حاوی سولانین باشند. سولانین سمی است که قبل از جوانه زدن در سیبزمینی ایجاد میشود. این ماده تاثیری روی گوشت سیبزمینی ندارد اما اگر از پوست سبز آن استفاده کنید ممکن است در کودکان واکنشهای آلرژیک ایجاد کند. پس بهتر است قسمتهای سبز دور ریخته شده یا به کمپوست تبدیل شوند.
حالا به سراغ روشهای تفت دادن پوست سیبزمینی برویم.
روش اول
فر را با دمای ۲۰۰ درجه گرم کنید. به پوستهای سیبزمینی کمی روغن، نمک و چاشنیهای مورد علاقهتان را بزنید. آنها را روی یک ورقه کاغذ روغنی بریزید و روی سینی فر قرار دهید. بعد از چند دقیقه چیپسها آماده هستند.
پوست سیبزمینی را با هر روشی که تفت دادید، میتوانید با سس گوجهفرنگی، سس تند یا سس پنیر بخورید.
روش دوم
پوست سیبزمینی را در یک کاسه بریزید و روی آن روغن زیتون، نمک و فلفل بزنید و با هم مخلوط کنید. اجازه دهید چند دقیقه در کاسه بمانند تا طعم مواد به پوست سیبزمینی نفوذ کند. سپس به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در تابه تفت دهید یا در فر بگذارید تا برشته شوند.
روش سوم
پوست سیبزمینی را با پودر پیاز و پنیر مخلوط کنید. آنها را روی کاغذ روغنی گذاشته و به مدت ۲۰ دقیقه در فر قرار دهید. این یک میان وعدهی عالی است و میتوانید همراه با کمی نوشیدنی بخورید.
سخن آخر
پوستهای سیبزمینی به اندازهی خود سیبزمینی خوشطعم است و خیلی ساده تبدیل به یک ظرف چیپس ترد و تازه میشود. در اعتقادات قدیمی پوست سیبزمینی خاصیتی جادویی داشته و دور ریختن آن برکت را از زمین کشاورزی میگرفته است.